جبران اغتشاش دیپلماتیک با تسخیرِ بی رحمانه یک باشگاه فوتبالی؛ داستان متشخص شدن ناگهانیِ کرکسها
تاریخ انتشار: ۲۷ اسفند ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۶۲۱۵۳۲
در روزگاری که جیمی جامپ مَرد به خاطر ورودش به زمین فوتبال به زندان میرود و جیمیجامپ زن به خاطر همان حرکت مشابه و برهنگیاش تشویقی میگیرد، نباید از روشنفکریهای دنیای غرب انتظاری زیادی داشته باشیم و شعارهای رنگارنگ آنها را باور کنیم.
طرفداری | دنیا همینگونه است. تا وقتی به کسی نیاز داریم، به او جایگاه میدهیم، بزرگش میکنیم، عزیزش میکنیم، اما همینکه دیگر او قصد کرد هویتِ مستقلِ خودش را از ما سوا کند، به او تیپا میزنیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
از تصمیمات کاخ کریملین تا موشکهای پوتین، همه به رومن آبراموویچ ربط پیدا کرد. دولتمردان بریتانیا یک به یک روی صفحهی تلیوزیون ظاهر شدند و مانند شوالیهها، شعارهای بشر دوستانهاشان را نثار مردم مظلوم اوکراین کردند. از آن طرف به خاطر مسئله ملیت، شروع به توقیف اموال یک مالک فوتبالی کردند. اما هیچکس به آنها نگفت چطور زمانی که بوریس جانسون هنوز موهایش را شانه میزد، پولهای آبراموویچ نامشروع نبود؟
هرچه حملهی نظامی روسیه به خاک اوکراین شدت میابد، دولت بریتانیا بیشتر به سمت تسخیر کوبهام حرکت میکند. انگار با مصادرهی یک باشگاه فوتبال، آنهم باشگاهی از بطن خودِ انگلستان، جنایات جنگی خودشان در سایر نقاط دنیا را میتوانند از یادها ببرند، یا به آنها مشروعیت ببخشند. وقتی مسیر ایدئولوژیها از دومینوی سیاسیِ ساختمان «ام آی سیکس»، کاخ سفید و کاخ کریملین، کمانه کرد و به سمت فوتبال آمد، همه فهمیدند که شعارِ «ورزش، سیاسی نیست» چقدر میتواند گزارهی خوبی برای ساختن فیلمهای کمدی باشد. گزارهای که «ساشا بارون کوهن» میتواند با دست برداشتن از سر کشور قزاقستان، آن را به یک فیلم کمدی جذاب تبدیل کند. کمدی خندهداری که اینبار در کشورهای به اصطلاح جهان اول و مدعی روشنفکری و حقوق بشر، اتفاق می اُفتد.
به هیچ وجه هدف، توجیه تجاوز نظامی روسیه به خاک اوکراین نیست. به هیچ وجه کسی نمیخواهد به فعالیتهای خارج از فوتبال رومن آبراموویچ و ارتباط احتمالیاش با ولادیمیر پوتین، مشروعیت ببخشد. کسی نمیخواهد بگوید پولهای آبراموویچ کاملا پاک هستند. هدف اصلی، اشاره به تبعیض و ایدئولوژیهای سیاسی پنهانیست که فوتبال را تحت تاثیر قرار دادهاند. هدف اشاره به دروغها، پنهانیکاریها و سیاهنمایی هاست. به دلایل زیر میتوانیم رفتار دولت بریتانیا با باشگاه چلسی را محکوم کرده و زیر سوال ببریم. منشاً پول های آبراموویچ ربطی به باشگاه چلسی و هوادارانش ندارد
اینکه پولهای یک مالک از کجا تاًمین شود ارتباطی با یک باشگاه و هواداران آن ندارد. هر پولی که در یک باشگاه هزینه شود به مقاصد فوتبالیست و این ارتباطی با مسائل خارج از فوتبال ندارد. رومن آبراموویچ نیز هر هزینهای که در باشگاه چلسی انجام داده باشد، فقط به صرفِ پیشرفت یک باشگاه فوتبالی بوده است. رومن آبراموویچ در کوبهام برای دولت روسیه تانک تولید نکرده است. یا در استمفوردبریج برای تولیدات مخفیانه موشک، تونل حفر نکرده است. تا قبل از جنگ روسیه علیه اوکراین، چلسی و هوادارانش در امنیت کامل بودند و حالا باید تاوان روابط دیپلماتیکی که اصلا ربطی به آنها ندارد، را بپردازند. دولت بریتانیا برای اینکه اقتدار پوشالی خودش در مواضع بشردوستانه را به رخ جهانیان بکشید، در حالی نابودی یک باشگاه فوتبالی و احساسات هواداران آن است.
ثروت همه مالکان فوتبالی بحث برانگیز استهیچ انسان ثروتمند و قدرتمندی، تمام اسکناسهایش، مُهر مشروعیت نخوردهاند. اگر دولت بریتانیا بخواهد تمام مالکان فوتبالی را زیر ذرهبین و تجسس خودش قرار دهد، با مواردی مشکوک روبرو میشود که میتوان آنها را در آیینه رومن آبراموویچ تماشا کرد. مثلاً ثروت گلیزرها، مالکان آرسنال و لیورپول از کجا آمده؟ یعنی ثروت آنها ربطی به دولتشان ندارد؟ یعنی آنها لابی نکردهاند؟ یعنی آنها به دولتشان خدمات مالی نکردهاند؟ یعنی آنها در هزینهی تولید تسلیحات نظامی هیچ نقش مستقیم یا غیرمستقیمی نداشتهاند؟
مثلاً ممکن است طرفداری از بارسلونا مشتانش را گره کند و با فریاد بگوید که این باشگاه لندنی را منحل کنید زیرا از ثروت نامشروع آبراموویچ تغذیه کرده است، اما این در حالی است که او باید فکر کند که رابطهی پولهای بارتامئو با دولت اسرائیل چه بوده است و آیا آن پولهایی که در «فراتر از یک باشگاه» خرج شده، ربطی به ریخته شدن خون فلسطینیها دارد یا نه؟
طرفداران رئال مادرید که سیزده قهرمانی لیگ قهرمانان دارند، هرگز به منشاً پولهای فلورنتینو پرز و روابط او فکر نکردهاند، چون فعلا اسپانیا به همسایهای حمله نظامی نکرده است. منچستریها، پول مشروب گلیزرها را خرج خریدهای میلیاردی میکنند و حتی یکبار هم به خودشان زحمت ندادهاند در مورد سرچشمه پولهای مردان آمریکایی و رابطهی احتمالی آنها با کاخ سفید، فکر کنند، زیرا کسی بابت مواضع سیاسی و نظامیِ آمریکا در خاورمیانه آنها را تحریم نکرده است. هیچکس در مورد چگونگی ثروت و جایگاه مشکوکِ سیلیو برلوسکونی و رابطهی آن با باشگاه میلان و هوادارانش سخنی نگفته است. کسی در مورد رابطهی خانوادهی آنیلی، ماسیمو موراتی و بقیه رجال ثروتمندِ ایتالایی با مافیای سیسیل سخنی نمیگوید. کسی نمیپرسد چرا اولی هوینس مدیر ارشد بایرن مونیخ به زندان افتاد. حتی کسی در شرایط حاضر، کاری به ثروت مشکوکِ ناصرالخلیفی و شیخ منصور ندارد. چون اینها فقط احتمالات هستند. همانطور که رابطهی مستقیمِ آبراموویچ با پوتین و کریملین هم فقط یک احتمال است. پس چلسی و هوادارانش هم مثل سایرین، نباید بابت منشاً پولهای مالک خود، نقره داغ شوند. از این گذشته، این وسط فقط رومن آبراموویچ، شیطان نیست.
از زمان اجرای قانون فیرپلی مالی در فوتبال، باشگاه چلسی یکی از بهترین تیمها در زمینه رعایت این قانون بوده است. حتی یکبار یوفا، مانند رفتاری که با باشگاه منچسترسیتی و پاریسن ژرمن داشت، به چلسی مشکوک نشد. همهی اینها نشان میدهد که چلسی(به عنوان چهارمین تیم پرطرفدار دنیا) در زمینه تولید پولهای فوتبالی موفق بوده و همچنین رشد و موفقیتهایش فقط به پول آبراموویچ وابسته نبوده است. حتی با یک حساب سرانگشتی هم میشود متوجه شد که چلسی چه سطح استانداردی از لحاظ پرداخت دستمزدها دارد و هر سال چقدر از طریق فروش بازیکنانش درآمد کسب کرده است و این میتواند نشان دهد که هزینه خرید بازیکنان از کدام طریق وصول شده است. بعد از اتفاقات اخیر، کسانی که با باشگاه چلسی زاویه دارند بدشان نمیآید آخرین میخ را هم بر تابوت چلسی بکوبند. آنها با ارائهی اطلاعاتی نامشخص، سعی دارند به کل زیرساختهای مالی چلسی حمله کنند و همه چیز را به آبراموویچ ربط داده و به آن مُهر «نامشروع» بزنند. هرچند که چلسی با واگذاری به مالک جدید از این برهه سخت هم عبور خواهد کرد و نشان خواهد داد که «ریشهها در خاک است».
دنیای فوتبال چه انتظاراتی از هواداران چلسی دارد؟ دولت بریتانیا میخواهد طرفداران چلسی چگونه واکنش نشان دهند؟ آنها انتظار دارند هواداران چلسی پلاکارد به دست بگیرند و شعار «مرگ بر آبراموویچ» و «مرگ بر پوتین» سر داده و بگویند «بیایید باشگاه ما را مصادره کنید»؟ مگر جنگ روسیه و اوکراین به آنها ارتباطی دارد که باید تاوانش را بپردازند؟
همه این اتفاقات نشان داد که هرگز فوتبال و ورزش جدا از سیاست نیست و چلسی فقط به صرف روسی بودن مالکش دارد تاوان پس میدهد. از آنجایی که ثابت شده ورزش سیاسی است و هر مرد ثروتمند و قدرتمندی هم کاخ آرزوهایش را با کمک دولتمردان بنا کرده است، این اتفاق میتوانست برای هر باشگاه دیگری هم رخ دهد. چلسی و طرفدارانش مقصر و گناهکار نیستند. آنها نیز قربانی بمباران شده اند؛ قربانی بمبارانِ روابط دیپلماتیک.
اخبار داغ
پشت پرده اعتراض یحیی گل محمدی به داور دربی باشگاه استقلال: ما به این ها نمی بازیم آرسنال به دنبال خرید ادن هازارد؛ آرتتا به دنبال احیای ستاره بلژیکی؟ منچستریونایتد علاقه مند به توماس توخل؛ سرمربی آلمانی می خواهد در چلسی بماندمنبع: طرفداری
کلیدواژه: پول های آبراموویچ یک باشگاه فوتبال رومن آبراموویچ دولت بریتانیا باشگاه چلسی ی آبراموویچ رابطه ی ی آن ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tarafdari.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «طرفداری» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۶۲۱۵۳۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کدام پرنده رکورد جهانی بالاترین ارتفاع پرواز را در اختیار دارد؟ (+عکس)
وقتی به پرندهای نگاه میکنید که در دوردست در حال پرواز است، به این فکر کردهاید که تا چه ارتفاعی میتواند بالا برود؟
به گزارش یورو نیوز، گونهای که رکورد بالاترین ارتفاع پرواز را در بین تمامی پرندگان در اختیار دارد، کرکس دال روپل (Gyps rueppellii) است. در سال ۱۹۷۳ میلادی یک کرکس روپل با یک هواپیمای تجاری در ارتفاع ۱۱ هزار و ۳۰۰ متری بر فراز ساحل عاج در غرب آفریقا برخورد کرد.
هواپیما علیرغم اینکه یکی از موتورهایش را از دست داد، موفق به فرود شد. اما پرنده چندان خوششانس نبود و جان سالم به در نبرد. تنها چیزی که از این پرنده باقی مانده بود ۵ پر کامل و ۱۵تکه پر کوچکتر بود که البته همینها هم برای شناسایی گونه و تأیید اوجگیری باورنکردنی این پرنده کافی بودند.
این پرنده، بومی منطقه ساحل صحرا در آفریقا است و در چندین کشور از جمله زیمبابوه، سنگال و اتیوپی یافت میشود. طول بالهای قدرتمند این پرندگان به بیش از ۲ متر میرسد، با این وجود این کرکسهای روپل به ندرت در پرواز از آنها استفاده میکنند.
در واقع این کرکسها در صعود پیوسته خود به ارتفاعات بالا و برای اوجگیری و جستجوی طعمه، غالبا روی ستونهای گرمایی و بالارونده جو سوار میشوند.
دانشمندان میگویند کاملاً محتمل است که رویداد ۱۹۷۳ و برخورد یک کرکس روپل با هواپیمای تجاری یک استثنا بوده باشد. در واقع دلایلی وجود دارد که چرا معمولاً پرندگان در کنار هواپیماهای مسافربری در ارتفاع بالا دیده نمیشوند. یکی از عمدهترین این دلایل به اکسیژن مربوط میشود.
کرکس دال روپلاز دیگر رقبای کرکس روپل در ارتفاعات، میتوان به درنای خاکستری اشاره کرد. محققان یکی از این درناها را در ارتفاع ۱۰ هزار متری به هنگام فرار از یک عقاب در کوههای هیمالیا ثبت کردهاند. یک غاز سرنواری نیز در ارتفاع ۷۳۰۰ متری در این ناحیه مشاهده شده است.
از زمان ثبت این موارد و حتی با وجود فناوریهای مدرن ردیابی، تا کنون هیچ سابقهای از نزدیک شدن یک پرنده دیگر به رکورد کرکس روپل به دست نیامده و به همین خاطر حدنصاب اوجگیری در آسمان همچنان در اختیار این پرنده است.
این در شرایطی است که اتحادیه بینالمللی حفاظت از طبیعت، کرکس روپل را در فهرست پرندگان در معرض خطر جدی طبقهبندی کرده است.
این گونه از کرکسها، مانند بسیاری از پرندگان مشابه آفریقایی، با خطر از دست دادن زیستگاه، شکار و کاهش دسترسی به تنها منبع غذایی خود یعنی لاشهها تهدید میشوند.
مسمومیت حاصل از آفتکشهایی نظیر «کربوفوران» همینطور داروی دیکلوفناک نیز در کاهش جمعیت این پرندگان موثر بوده است.
دیکلوفناک معمولا به عنوان ضد التهاب در درمانهای دامپزشکی استفاده میشود، اما اگر کرکسهای روپل لاشه حیواناتی را که چنین دارویی را مصرف کردهاند بخورند، ممکن است تلف شوند.
این موضوع زمانی تعجبآور میشود که بدانیم کرکسهای روپل میتوانند بدون هیچ مشکلی گوشت آلوده به سیاهزخم و بوتولیسم را بخورند و هضم کنند.
کانال عصر ایران در تلگرام